Kent u die vergaderingen? Van die vergaderingen met meer dan tien deelnemers? Vergaderingen waarin, zodra een ingrijpend idee ter tafel gebracht wordt, dit idee zonder ook maar een enkele kritische noot wordt aangenomen als ‘de juiste weg’? Er worden vast geweldige ideeën verzonnen, maar zo eenvoudig kan het nooit zijn. Er moet iemand zijn die nagaat of er geen zwakke plekken zijn. Iemand die bespreekbaar maakt wat de consequenties zijn als het idee onverhoopt niet mocht uitpakken zoals wordt verwacht.

Het kan lastig zijn om bovenstaand proces intern in de onderneming te bespreken. Zijn de juiste personen wel voorhanden? Is er iemand die de baas tegen durft te spreken? Zijn alle medewerkers bereid hun eigen rol hierin te betrekken? Is spreken, of eigenlijk juist zwijgen, wellicht een brevet van onvermogen?

Zo zijn er tal van overwegingen die ervoor pleiten een kritische gesprekspartner van buitenaf erbij te betrekken. Laat mij eens naar dat idee kijken. En terwijl ik niets weet van de organisatie of de personen, vorm ik een beeld van welke kritische vragen absoluut niet onbeantwoord mogen blijven.

Afhankelijk van de casus kan er soms in enkele gesprekken al een redelijk beeld ontstaan. De bevindingen kunnen eventueel in een rapport worden verwerkt. Dit biedt u meerdere voordelen: uw idee wordt in ieder geval door één persoon kritisch bekeken. Iemand die uw idee weet te behoeden voor falen. Ik zal, in uw belang, alle kritische vragen stellen die gesteld moeten worden. Om samen met u tot de juiste keuze te komen.

Herkent u deze casus? Of speelt er in uw organisatie iets vergelijkbaars en wilt u graag dat ik met u meekijk? Neem gerust contact met mij op.